Tropem Wilczym – Pamięci bohaterów w Polanie
Regulamin do biegu
1 marca– Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych
Zbliża się 1 marca – Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych, dzień ustanowiony przez Sejm RP w 2010 r. Dzień ten upamiętnia żołnierzy podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego, stawiających opór sowietyzacji Polski i podporządkowaniu jej ZSRR w latach 1944-1963.
Na dzień pamięci wybrano 1 marca, ponieważ tego dnia w 1951 roku w więzieniu mokotowskim w Warszawie wykonano wyrok śmierci na siedmiu członkach IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”: Łukaszu Cieplińskim, Mieczysławie Kawalcu, Józefie Batorym, Adamie Lazarowiczu, Franciszku Błażeju, Karolu Chmielu i Józefie Rzepce – będących ostatnimi ogólnopolskimi koordynatorami walki o Wolność i Niezawisłość Polski z nową sowiecką okupacją.
Kim byli żołnierze Wyklęci – Niezłomni ?
Byli to żołnierze podziemia niepodległościowego i antykomunistycznego, stawiający opór sowietyzacji Polski i podporządkowaniu jej ZSRR w latach 1944-1963, walczyli o wolną Polskę, mordowani przez sowietów i komunistów polskich w PRL-u, „wyklęci” czyli skazani na niepamięć.
Ilu Ich było ?
Powojenna konspiracja niepodległościowa była – aż do powstania Solidarności – najliczniejszą formą zorganizowanego oporu społeczeństwa polskiego wobec narzuconej władzy. W roku największej aktywności zbrojnego podziemia, 1945, działało w nim bezpośrednio 150-200 tysięcy konspiratorów, zgrupowanych w oddziałach o bardzo różnej orientacji. Dwadzieścia tysięcy z nich walczyło w oddziałach partyzanckich. Kolejnych kilkaset tysięcy stanowili ludzie zapewniający partyzantom aprowizację, wywiad, schronienie i łączność. Doliczyć trzeba jeszcze około dwudziestu tysięcy uczniów z podziemnych organizacji młodzieżowych, sprzeciwiających się komunistom. Łącznie daje to grupę ponad pół miliona ludzi tworzących społeczność Żołnierzy Wyklętych.
Jaką mogli przyjąć postawę w roku 1945 ?
- Próba ujawnienia się (podczas amnestii z 1945 i 1947) z nadzieją na rozpłynięcie w społeczeństwie budującym socjalizm.
- Bądź dyskretne wycofanie się z walki o Niepodległą i przedostanie się na ziemie zachodnie, z nadzieją na rozpoczęcie nowego życia.
- Trwanie w oporze w kraju, wierni złożonej przysiędze, często w imię solidarności z tymi, którzy nie mogli wyjść z lasu.
Przysięga Żołnierzy Armii Krajowej
,,W obliczu Boga Wszechmogącego i Najświętszej Marii Panny Królowej Korony Polskiej, kładę swe ręce na ten święty Krzyż, znak męki i Zbawienia. Przysięgam być wiernym Ojczyźnie mej, Rzeczpospolitej Polskiej, stać nieugięcie na straży Jej honoru i o wyzwolenie Jej z niewoli walczyć ze wszystkich sił, aż do ofiary mego życia. Prezydentowi Rzeczypospolitej i rozkazom Naczelnego Wodza oraz wyznaczonemu przezeń dowódcy Armii Krajowej będę bezwzględnie posłuszny, a tajemnicy dochowam niezłomnie cokolwiek by mnie spotkać miało ‘’
Dzisiaj przywracamy pamięć o Tych, którzy wybrali wariant trzeci. Ich walka , pozbawiana nadziei z roku na rok, trwała do 21.10.1963 r., gdy ginie ostatni Wyklęty – Józef Franczak, zabity w lasach Lubelszczyzny przez grupę operacyjną ZOMO.
Cześć Ich Pamięci !
Rotmistrz Witold Pilecki (1901-1948) – wspomnienie o Wyklętym
Witold Pilecki – polski żołnierz, rotmistrz kawalerii. Był uczestnikiem kampanii wrześniowej 1939 roku i współorganizatorem podziemnej Tajnej Organizacji Wojskowej, która w 1943 roku została włączona do struktur Armii Krajowej.
W 1940 roku, na rozkaz otrzymany od przełożonych, Witold Pilecki sprowokował swoje aresztowanie przez Gestapo i trafił do obozu w Auschwitz. W obozie przebywał do 1943 roku. Zagrożony dekonspiracją podjął udaną próbę ucieczki. Następnie działał w Kedywie, czyli Kierownictwie Dywersji Komendy Głównej AK.
Brał udział w powstaniu warszawskim, dowodził jednym z oddziałów zgrupowania Chrobry II. Po upadku powstania trafił do niemieckiej niewoli, przebywał w Lamsdorfie (Łambinowicach) i Murnau.
Po zakończeniu II wojny światowej Witold Pilecki otrzymał przydział do 2 Korpusu Polskiego. W grudniu 1945 roku wysłano go do Polski, by organizował podziemne struktury antykomunistyczne. Został aresztowany 8 maja 1947 roku.
Poddano go torturom i postawiono przed sądem między innymi pod zarzutem przygotowywania zamachu na życie wysokich funkcjonariuszy bezpieki. Pomimo tortur do końca zachował bohaterską, żołnierską postawę , wierny hasłom : Bóg, Honor, Ojczyzna.
Do roku 1989 wszelkie informacje o dokonaniach i losie Witolda Pileckiego podlegały w PRL ścisłej cenzurze. Miejsce jego pochówku do dziś pozostaje nieznane.
W roku 1990 Sąd Najwyższy dokonał rehabilitacji Witolda Pileckiego, wygłoszono wtedy znamienne słowa :
,, Rotmistrz Pilecki jest jednym z naszych bohaterów narodowych, przy którego Imieniu należałoby salutować każdemu wojskowemu; Nie jesteśmy lepsi od Niemców i Rosjan, ponieważ potrafiliśmy własnymi rękami mordować swoich bohaterów’’
